Krzemień pasiasty
W klasyfikacji mineralogicznej jest skałą z grupy krzemionki (SiO2). Często występuje w wapieniach w formie nieregularnych buł (płaskurów) o wielkości od kilku cm do ponad metra.
Zazwyczaj jest koloru szarego, w różnych odcieniach. Wyjątkową cechą wśród krzemieni jest jego wewnętrzna laminacja (warstwowanie).
Ta odmiana krzemienia występuje wyłącznie w Polsce (na obrzeżu gór Świętokrzyskich), gdzie jego złoże było eksploatowane już od neolitu (ok. 3500 - 1900 lat p.n.e). W rezerwacie Krzemionki neolityczne wyrobiska po wydobyciu krzemienia znajdują się na głębokości zaledwie 10 - 12 m.
Dzięki dużej twardości ( ok. 7 w skali Mohsa) i zwięzłości krzemień pasiasty jest znakomitym materiałem rzeźbiarskim i jubilerskim.
